Muzikanten laten zich niet door een buitje wegplagen
Buienradar was zondag 7 juli een veel geraadpleegde app onder de muzikanten van het Stedelijk Muziekkorps Sneek en Swettewyn. Er zou een buitje komen zo rond half twee en dus werd de voorrepetitie maar afgelast. Daarna zou het droog blijven.
Daar waren alle muzikanten nog niet zo zeker van. Paraplu’s gingen mee en ook dekzeilen om slagwerk en andere waardevolle spullen in geval van een boze pluvius te beschermen tegen waterschade was geregeld. En dat was geen overbodige luxe. We leven in tijden dat iedere grijze lucht water laat vallen. En dat was zondagmiddag ondanks alle antiregendansen niet anders.
Wolkbreuk
Een lichte wolkbreuk noodzaakte om in het programma een regenpauze te houden. Dekking zoeken onder een dekzeil of paraplu, was het devies. Het bracht Swettewyn en het Stedelijk Muziekkorps nog nooit zo intiem onder een dekjes en pluutjes. Uitgezonderd dan onze Piet op trombone en zijn kompaan van het Stedelijk. Zij bleven vrolijk vooruit starend in de volle plensbui zitten zonder enige bescherming.
Al verzopen katten zaten ze er op het oog wat zielig bij. Piet onthulde later dat hij in plastic gehuld zat en dat het zo tegen zijn lichaam geplakt zat dat het niet zichtbaar was voor het publiek. Toen de bui overgetrokken was kon er alsnog prachtig gemusiceerd worden. Daarvoor was een mooi programma samengesteld en flink gerepeteerd in het Bogerman. De bezoekers, die alle onzekerheden van plensbuien voor lief hadden genomen, werden zodoende getrakteerd op een prachtige muziekmiddag.
Gedoe
En zo kreeg het Singalongconcert in het Rasterhoffpark een happy end. “Maar het had me toch een onzekerheid en gedoe opgeleverd”, onthulde Bea, die samen met Alexandra en Marco namens Swettewyn in de organisatie zat. Ze kan even geen buienradar meer zien, maar over twee jaar als het concert misschien wel weer op de kalender komt, gaat de zon weer schijnen en voor noodgevallen kan Piet dan misschien wel plastic bescherming regelen.
